دانشجوی دکتری تخصصی علوم سیاسی گرایش مسائل ایران دانشگاه شیراز
چکیده
غرب آسیا به عنوان یکی از مهمترین مناطق در سطح بین الملل سال‌هاست نتوانسته است جایگاه واقعی خود را به لحاظ تاثیرگذاری و بازیگری فعال بدست آورد. اما امروزه کشورهای واقع در غرب آسیا خواهان تاثیر گذاری بیشتر و کسب قدرت بیشتر در نظام بین المللی هستند. این تاثیر گذاری علاوه بر جنبه فردی برای هر یک از بازیگران نیازمند ایجاد همگرایی در سطح منطقه برای افزایش همکاری ها و فعالیت های در عرصه های مختلف ، اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی و حتی نظامی است. اکنون و در دهه سوم از هزاره سوم بازیگران غرب آسیا به این درک از اهمیت همگرایی منطقه ای رسیده اند و اندک و اندک تصمیماتی بر افزایش روند همگرایی دارند. آنچه به عنوان موضوع محوری در این میان مطرح است و افکار اندیشمندان را به خود جلب کرده است« چگونگی امکان و یا امتناع همگرایی قاره ای» است. نگارنده بر این باور است که علی رغم وجود موانع متعدد و منحصر به فردی که در غرب آسیا مانع از ایجاد همگرایی شده است اما با شناخت ، تحلیل و از میان برداشتن این موانع می توان افق روشنی را برای همگرایی منطقه ای در سطح غرب آسیا دید.
)