شیوع ویروس کووید 19 در دسامبر 2019 از کشور چین به زودی تمام جوانب زندگی بشر در تمام کشورهای جهان را تحت تأثیر قرار داد. از جمله پیامدهای همه‌گیری کرونا تغییر در الگوی رفتاری مبتنی بر همکاری و همبستگی بین‌المللی است که طی چند دهه گذشته در نتیجه جهانی‌شدن لیبرال گسترش پیدا کرده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر شیوع ویروس کووید 19 بر الگوی تعاملی-رفتاری بازیگران نظام بین‌الملل بر مبنای نظریه واقع‌گرایی است. بر این مبنا این پرسش مطرح می‌شود که شیوع ویروس کووید 19 چه تأثیری بر الگوی رفتاری بازیگران نظام بین‌الملل داشته است؟ فرضیه این است که علی‌رغم سیاست‌های اعلانی دولتها مبنی بر همبستگی جهانی و اتخاذ سیاست همکاری‌جویانه در مقابل بحران جهانی کرونا، بازیگران قدرتمند در عرصه نظام بین‌الملل در عمل از الگوی رفتاری رقابتی- تعارضی پیروی کرده و منافع ملی خود را بر مصالح جهانی مقدم دانسته‌اند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که بعد از گسترش ویروس کرونا، مطابق با مبانی و اصول نظریه واقع‌گرایی، دولتها به منظور مقابله با همه‌گیری کووید 19 به خودیاری، ملی‌گرایی، رقابت و ستیزش برای دستیابی به منابع و بی‌توجهی به نهادهای بین‌المللی روی آوردند. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به انجام رسیده است.
)